การจะสวดคาถาพาหุง มหากา ให้เกิดผลานิสงส์แก่ตนเองเบื้องต้น
ผู้สวดต้องมีศรัทธา คือ มีความเชื่อ ความเลื่อมใสในการสวดถึงจะเป็น
อานิสงส์ในศรัทธาของเขาก่อน
บางคนนี่ก็รู้ว่า สวดมนต์ละก็ดี แต่สวดไปมันไม่ดี เพราะอะไร
จิตไม่ถึง เข้าไม่ถึงธรรมะ ถ้าจิตมีศรัทธาเลื่อมใสในการสวดแล้ว
๑. เข้าถึง ๒. จะซึ้งใจ ๓. จะใฝ่ดี ๔. จะมีสัจจะ พูดจริงทำจริงเลย
นี่ออกมาชัดเลย อานิสงส์มีสัจจะ แล้วก็จะมีกตัญญูกตเวทิตาธรรม
รู้หน้าที่การงานของตน แต่นี่สวดเข้าไม่ถึง แล้วมันจะไปรู้ได้ยังไง
จะซึ้งใจไหม ไม่มีศรัทธาเลยสวดจิ้มๆ จ้ำๆ เหมือนพ่อค้า แม่ค้าไป
แลกของเปลี่ยนของในตลาดกันได้เป็นธุรกิจ การสวดมนต์ไม่ใช่นัก
ธุรกิจ
สวดมนต์นี่ต้องการอะไร ให้ระลึกถึงตัวเอง
มีสติสัมปชัญญะให้สวดเข้าไป สวดไป
ยังท่องไม่ได้ อ่านไป ยังไม่เป็นสมาธิ อ่านไป
อ่านให้ดังๆ ให้คล่องปาก พอคล่องปาก แล้วก็คล่องใจ
พอคล่องใจติดใจแล้วมันก็เกิดสมาธิ
นี่...พอเกิดสมาธิ จิตก็เข้าถึง พอถึงหนักเข้าแล้วจะซึ้งใจ
พอซึ้งใจแล้ว ซึ้งธรรมะแล้ว มันจะใฝ่ดี
พิมพ์โดย พัสกร กันทะรส
